Odpowiedzialna innowacja społeczna

Ze wstępu:
Planując i wdrażając innowacje społeczne, najbardziej skupiamy się na ich merytorycznej stronie, bo same są wystarczająco dużym wyzwaniem, żeby zaprzątać sobie głowę formalnościami, które postrzegamy jako zbędne ograniczenia w realizacji naszych ambitnych celów. Ostatnią więc rzeczą, o której chcemy myśleć podczas realizacji wizji naprawienia kawałka rzeczywistości, są dodatkowe obowiązki, które niepotrzebnie odzierają twórczy proces z połowy jego atrakcyjności. Rozumiem to i podzielam, dlatego z pewną nieśmiałością przedstawiam krótki przewodnik po tym, co jeszcze warto – lub co koniecznie trzeba – wziąć pod uwagę przy realizacji najbardziej ambitnych i obiecujących innowacji społecznych.

Niektóre z omawianych w poradniku tematów są po prostu prawnym obowiązkiem, którego niedopełnienie może się wiązać z często poważnymi sankcjami, inne mają wymiar przede wszystkim etyczny, ale też są ważne, jeśli chcemy mieć pewność, że wdrażamy innowację mądrze, odpowiedzialnie i z dbałością o wszelkie możliwe skutki uboczne dla osób z niej korzystających oraz dla reszty społeczeństwa. Zdaję sobie sprawę, że duża część tego, co tutaj piszę, może być już Czytelnikom i Czytelniczkom znana, ale z mojego doświadczenia w pracy z organizacjami społecznymi oraz innowatorami i innowatorkami niektóre omawiane tu obszary ciągle nie są do końca rozumiane i zaopiekowane.

Publikacja powstała w ramach projektu Katalizator innowacji społecznych realizowanego przez Fundację Stocznia i Fundację Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.