• Przejdź do menu głównego
• Przejdź do treści
• Przejdź do stopki

Celem naszego badania było poznanie mocnych i słabych stron realizacji Szczecińskiego Budżetu Obywatelskiego (SBO) oraz jego skutków dla urzędu miasta i mieszkańców Szczecina. Łącznie przeprowadziliśmy ewaluacje czterech edycji SBO.

Realizując badania, staraliśmy się uwzględnić perspektywy różnych stron – pracowników urzędu miasta, osób głosujących i składających propozycje zadań do realizacji w ramach SBO.

Informacje zbieraliśmy za pośrednictwem metod ilościowych (ankiet internetowych czy analizy danych urzędowych) i jakościowych (np. wywiadów grupowych z mieszkańcami).

Trzecia edycja

W trzeciej edycji SBO owocem naszej pracy były rekomendacje dotyczące sposobu przeprowadzenia Szczecińskiego Budżetu Obywatelskiego przez urząd miasta – część z nich została uwzględniona przy tworzeniu zasad kolejnej edycji SBO.

Czwarta edycja

Celem ewaluacji czwartej edycji SBO – poza oceną przebiegu tegorocznej edycji SBO oraz identyfikacją jej mocnych i słabych stron – było również sprawdzenie, jaki wpływ ten proces wywiera na autorów projektów. Raport z badania jest dostępny na stronie urzędu miasta.

Celem projektu, który realizowaliśmy wspólnie z Gminą Miasta Gdynia, Miastem st. Warszawa oraz ECORYS Polska sp. z o.o., było wsparcie w rozwoju nowatorskich, oddolnie wypracowywanych rozwiązań (innowacji społecznych) dotyczących usług świadczonych na rzecz osób zależnych ze względu na niepełnosprawność, chorobę lub wiek i ich opiekunów.

W trakcie projektu, w dwóch lokalizacjach – Laboratorium Innowacji Społecznych w Gdyni oraz Marzycielach i Rzemieślnikach. Domu Innowacji Społecznych w Warszawie – funkcjonowały Inkubatory pomysłów, w których testowaliśmy model inkubacji innowacji oparty na lokalnej, sieciowej współpracy międzysektorowej.

W ramach trzech naborów do inkubatora 72 pomysły na innowacje otrzymały wsparcie (m.in. w formie szkoleń, indywidualnych konsultacji i mentoringu) przy dopracowywaniu koncepcji i przygotowywaniu prototypu innowacyjnego rozwiązania, które następnie mogło być przetestowane w mikroskali. 33 z nich otrzymały grant na przeprowadzenie testowego wdrożenia w wybranej lokalizacji, a najlepsze spośród przetestowanych innowacji, z potencjałem do dalszego wdrażania, zostały upowszechnione na szerszą skalę w oparciu o doświadczenia z testowania.

Ze wsparcia inkubatora mogły korzystać przedstawiciele różnego rodzaju organizacji, instytucji i przedsiębiorstw, ale także grupy nieformalne i osoby fizyczne.

Więcej informacji o inkubatorze, testowanych i upowszechnianych innowacjach, w tym broszury i podcasty na ich temat, można znaleźć na tej stronie.

Oprócz wsparcia dla konkretnych potencjalnych innowacji, w ramach projektu testowaliśmy też sam model pracy „inkubacyjnej” z pomysłami dotyczącymi odpowiedzi na społeczne wyzwania.

Prowadziliśmy także działania upowszechniające samą tematykę innowacyjnego podejścia do wyzwań społecznych – m.in. portal innowacjespoleczne.org.pl, spotkania wprowadzające w tematykę poszczególnych naborów do inkubatora, które mogą pomóc budować zespoły projektowe wokół konkretnych, zdiagnozowanych potrzeb osób zależnych, otwarte seminaria poświęcone różnym aspektom innowacji społecznych oraz spotkania sieciujące dla osób i instytucji zainteresowanych tworzeniem innowacji – zarówno od strony autorów pomysłów, jak i podmiotów, które mogłyby je wdrażać.

Pracowaliśmy również na rzecz budowania lokalnych środowisk przyjaznych innowacjom – w kilku miastach (poza Warszawą i Gdynią) zorganizujemy wspólnie z lokalnymi partnerami tzw. Innowacyjne miksery dla osób zainteresowanych pracą nad poszukiwaniem nowych rozwiązań dla problemów społecznych.

Projekt był współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój.

W ramach projektu wspieraliśmy samorządy stojące przed wyzwaniem opracowania studium lub miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Celem naszych działań była pomoc w przygotowaniu konsultacji społecznych dokumentów planistycznych, zwłaszcza przed stworzeniem projektu dokumentu.

Projekt realizowaliśmy wspólnie z naszymi partnerami – Fundacją Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych, Fundacją Napraw Sobie Miasto, Pracownią Zrównoważonego Rozwoju oraz Związkiem Miast Polskich.

Jesteśmy przekonani, że tak wczesne konsultacje, zakładające przy tym aktywny udział mieszkańców, umożliwiają lepsze poznanie ich oczekiwań i potrzeb oraz dostosowanie do nich propozycji planistycznych, a w konsekwencji zmniejszają ryzyko późniejszych konfliktów.

W ramach projektu 25 gmin otrzymało wsparcie eksperckie i finansowe w skonsultowaniu wspólnie z mieszkańcami pomysłów na plany zagospodarowania przestrzeni, a 5 gminom towarzyszyliśmy przez cały proces także na etapie konsultacji gotowych projektów.

Do udziału w projekcie mogła się zgłosić każda gmina – zależało nam, by wesprzeć możliwie różnorodne gminy, dlatego do projektu zapraszaliśmy gminy miejskie, wiejsko-miejskie i wiejskie z terenu całej Polski.

Jakiego wsparcia udzieliliśmy gminom w ramach projektu?

• wspólne zaplanowaliśmy przebieg konsultacji dokumentu planistycznego, w tym dobieraliśmy narzędzia pomocne w prowadzeniu konsultacji (również narzędzia informatyczne),
• przyznaliśmy grant na przeprowadzenie konsultacji w wysokości ok. 20 tys. zł,
• zapewniliśmy szkolenia, warsztaty i doradztwo ekspertów z dziedziny planowania przestrzennego i partycypacji obywatelskiej na etapie przygotowania i realizacji konsultacji społecznych dla osób bezpośrednio zaangażowanych w proces po stronie gminy,
• organizowaliśmy spotkania służące wymianie doświadczeń z innymi gminami prowadzącymi podobne konsultacje.

Nabory do projektu odbyły się we wrześniu 2016 roku oraz na początku 2017 roku.

Więcej informacji o projekcie: www.partycypacjaobywatelska.pl/przestrzen.

Projekt CAMI miał na celu stworzenie autonomicznego asystenta – robota dedykowanego seniorom. Był on odpowiedzią na potrzebę wydłużenia okresu samodzielności osób starszych w starzejących się społeczeństwach z jednoczesnym zapewnieniem im odpowiedniego wsparcia na tym etapie życia.

Robot, wyposażony w technologię sztucznej inteligencji, poprzez integrację wielu urządzeń i sensorów miał monitorować stan zdrowia seniorów i sytuację w ich domu, a także asystować osobom starszym podczas wykonywania ćwiczeń fizycznych i reagować w sytuacji utraty przez nich równowagi. Jednocześnie urządzenie miało służyć jako platforma do komunikacji z opiekunami i jednostkami służby zdrowia oraz sprzyjać utrzymywaniu kontaktów towarzyskich

Projekt był realizowany przez międzynarodowe konsorcjum złożone z 8 partnerów pod przewodnictwem Uniwersytetu w Bukareszcie.

Stocznia była zaangażowana w część badawczą projektu obejmującą badania i analizę potrzeb i oczekiwań użytkowników, zarówno seniorów, jak i ich opiekunów oraz interesariuszy instytucjonalnych. Uczestniczyliśmy także w pracach dotyczących wdrożenia i upowszechnienia rozwiązania.

Projekt był finansowany przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju w ramach programu „Ambient Assisted Living”.

TransferHUB to miejsce pracy (HUB) nad oddolnymi, łączącymi różnorodne światy i doświadczenia pomysłami dotyczącymi wyzwań i barier w przechodzeniu (Transfer) osób młodych z edukacji do zatrudnienia.

Liderem projektu była Fundacja Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych FISE, a partnerem PwC Polska i Stocznia. My odpowiadaliśmy za ewaluację innowacji.

W ramach projektu wspólnie poszukiwaliśmy innowacyjnych rozwiązań, pomysłów na mikrointerwencje – nowe lub ulepszone usługi, produkty, modele relacji, sposoby powiązania ze sobą odległych od siebie światów, które dzięki współpracy z nami będą miały potencjał zmiany w skali całego kraju.

Celem projektu było stworzenie pola do pracy nad pomysłami, których wdrożenie zmienia sytuację osób w wieku 15-29 lat. Szczególnie zależało nam na pracy z pomysłami, które dotyczą:

• NEET-ów, czyli osób będących jednocześnie poza edukacją, rynkiem pracy i systemem edukacji,
• kobiet w kontekście uzyskiwania przez nie wykształcenia zawodowego, w tym szczególnie technicznego,
• pracowników zatrudnionych poniżej kwalifikacji.

Wsparcie TransferHUB otrzymały pomysły na takie działania/interwencje, które mogły pozytywnie wpłynąć na sytuację młodych osób, które:

• są w systemie edukacji, ale można już z dużym prawdopodobieństwem przypuszczać, że będą miały trudności ze znalezieniem się na rynku pracy,
• nie są już w systemie edukacji, ale nie trafiły też na rynek pracy lub z niego wypadły, a dodatkowo nie podnoszą swoich kwalifikacji, żeby wejść lub powrócić na rynek pracy,
• są na rynku pracy, ale mają pracę niezgodną z kwalifikacjami albo pracują poniżej kwalifikacji lub sytuacja zawodowa, w której się znaleźli, z różnych względów grozi wypadnięciem z rynku pracy.

Projekt „TransferHUB – generowanie, wsparcie grantowe i inkubacja innowacji społecznych. Przejście z systemu edukacji do aktywności zawodowej” to projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój, finansowany z Funduszy Europejskich. Całkowita wartość projektu 2 575 602,68 zł.

Od października 2017 do czerwca 2018 wspieraliśmy starszych mieszkańców Warszawy w aktywnym uczestnictwie w 5. edycji budżetu partycypacyjnego. Działaliśmy w Śródmieściu i na Pradze-Północ.

Mimo że seniorzy tworzą znaczną część populacji Warszawy, ich udział w budżecie partycypacyjnym jest niewielki – w zeszłym roku oddali tylko 7,5% wszystkich głosów. Celem naszych działań było zwiększenie ich udziału w procedurze budżetu.

W ciągu kilku miesięcy udało nam się dotrzeć do kilkuset osób starszych mieszkających w Warszawie i poinformować ich o najważniejszych zasadach budżetu partycypacyjnego. Część z nich skutecznie zachęciliśmy do napisania swojego wniosku oraz udziału w głosowaniu. Pięć stworzonych przez seniorów projektów zostało wybranych przez mieszkańców miasta i w przyszłym roku zostanie zrealizowanych!

W ramach naszego projektu zorganizowaliśmy między innymi:

• miniwykłady, podczas których omawialiśmy kolejne etapy budżetu partycypacyjnego,
• kawiarenki obywatelskie nt. budżetu partycypacyjnego, inicjatywy lokalnej, konsultacji społecznych, rad seniorów oraz oferty senioralnej miasta i poszczególnych dzielnic,
• spacery badawcze służące wspólnemu rozpoznaniu potrzeb osób mieszkających w Śródmieściu i na Pradze-Północ,
• dyżury konsultacyjne na etapie tworzenia wniosków projektowych,
• warsztaty kreatywne z pisania projektów,
• szkolenia ze sztuki prezentacji,
• spacery nordic walking połączone z promocją inwestycji sfinansowanych z budżetu partycypacyjnego,
• terenowe punkty informacyjne na etapie głosowania.

Kliknij tutaj, żeby obejrzeć podsumowanie naszego projektu.

Nasze działania zrealizowaliśmy m.in. we współpracy z Urzędem Dzielnicy Śródmieście i Urzędem Dzielnicy Praga-Północ m.st. Warszawy, a także wybranymi miejscami aktywności lokalnej w obu dzielnicach.

Chcieliśmy zachęcić młodych warszawiaków do bardziej aktywnego uczestniczenia w życiu szkoły, dzielnicy czy miasta oraz pokazać im, w jaki sposób mogą realizować swoje pomysły wykorzystując mechanizmy budżetu partycypacyjnego i inicjatywy lokalnej. Pracowaliśmy w dwóch warszawskich dzielnicach – na Bemowie i Pradze-Północ.

W ramach projektu:

• przeprowadziliśmy 64 lekcje poświęcone idei mechanizmów partycypacyjnych oraz diagnozie potrzeb młodzieży, a następnie wypracowywaniu pomysłów na wnioski do budżetu partycypacyjnego i inicjatywy lokalnej;
• zorganizowaliśmy 8 wizyt edukacyjnych w urzędach dzielnic;
• wspieraliśmy też dla nauczycieli i rodziców;
• prowadziliśmy 60 godzin konsultacji – łącznie skorzystało z nich 440 młodych osób, które zdecydowały się złożyć projekty, promować je i realizować;
• zorganizowaliśmy debaty o projektach dla młodzieży z obydwu dzielnic;
• przeprowadziliśmy 25 warsztatów podnoszących kompetencje młodzieży w obszarach, które sami wybrali;
• wspieraliśmy młodych warszawiaków na etapie promocji i głosowania na projekty.

Działania realizowaliśmy w partnerstwie z Lokalną Inicjatywą Bemowo, a także we współpracy z Urzędem Dzielnicy Bemowo i Urzędem Dzielnicy Praga-Północ m.st. Warszawy.

Podczas prowadzonych przez nas lekcji i poprzez konsultacje indywidualne przekazaliśmy młodzieży wiedzę o tym, jak mogą być aktywni obywatelsko, w jaki sposób funkcjonuje samorząd lokalny, jak kreowany jest budżet i ile kosztują różne dobra (np. remont chodnika, latarnia czy zajęcia z instruktorem).

Poprzez wycieczki, konsultacje indywidualne i debaty dzielnicowe młodzi warszawiacy, z którymi pracowaliśmy poznali miejsca aktywności lokalnej oraz urzędy dzielnic i ich pracowników.

Przede wszystkim jednak, udało się nam wspólnie nazwać i opisać młodzieżowe potrzeby i przekuć je na realne pomysły. W efekcie w tej edycji budżetu partycypacyjnego wspierani przez nas młodzi mieszkańcy założyli aż 27 projektów (21 na Bemowie i 6 na Pradze Północ), a 6 z nich zostało wybranych do realizacji. Dla porównania warto dodać, że w poprzednim roku młodzież złożyła tylko jeden projekt na Bemowie, a na Pradze Północ nie było ani jednego „młodzieżowego” projektu.

Dodatkowo kilkanaście osób już zapowiedziało, że wezmą udział także w kolejnej edycji budżetu i złożą swoje projekty.

Projekt „Samorządna młodzież na Bemowie i Pradze-Północ” realizowaliśmy w ramach miejskiego Programu „Młoda Warszawa. Miasto z klimatem dla młodych 2016-2020”. Jest to spójny i długofalowy program zakładający podniesienie jakości życia młodzieży w mieście oraz rozwój partycypacji i aktywności młodych warszawiaków. Działania na rzecz młodzieży realizowany przez samorząd z udziałem przedstawicieli młodzieży, miejskich instytucji, organizacji pozarządowych, uczelni i przedsiębiorców. Program dostępny jest na stronie Biuletynu Informacji Publicznej.

Projekt TRUST BON to przedsięwzięcie realizowane wspólnie przez Towarzystwo Inwestycji Społeczno-Ekonomicznych S.A., Stocznię oraz Związek Miast Polskich. Przygotowaliśmy koncepcję akceleratora obligacji (bonów) społecznych w obszarze usług na rzecz osób zależnych ze względu na wiek (dzieci, seniorzy), stan zdrowia, niepełnosprawność lub nagromadzenie innego rodzaju problemów.

Obligacje społeczne (ang. Social Impact Bonds) to mechanizm wykorzystujący zasadę płatności za rezultaty. Zakłada, że instytucja publiczna odpowiedzialna za rozwiązanie danego problemu wchodzi w porozumienie z dostawcą usług społecznych (np. organizacją pozarządową) i inwestorem, od którego pozyskuje środki na sfinansowanie realizacji usługi. Jeśli założone efekty zostaną osiągnięte, czyli problem społeczny zostanie skutecznie rozwiązany, instytucja ta zwraca wkład finansowy inwestorowi wraz z odsetkami.

Zadaniem Stoczni było doprecyzowanie obszaru tematycznego i uszczegółowienie problemów społecznych nadających się do objęcia obligacjami społecznymi, opracowanie zestawu wskaźników pozwalających na wdrożenie akceleratora w wybranym obszarze tematycznym oraz opracowanie narzędzi pozwalających na monitoring i ewaluację jakości usług realizowanych przy zastosowaniu mechanizmu obligacji społecznych.

Podsumowaniem projektu TRUST BON i wiedzy zgromadzonej na temat rozwiązywania problemów społecznych z wykorzystaniem mechanizmu płatności za rezultat ujęliśmy w tym podręczniku.

Projekt „TRUST BON – Inwestycja w społecznie opłacalny efekt” realizujemy w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020 współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.

Celem projektu było stworzenie urządzenia stymulującego indywidualną i zbiorową pamięć seniorów, a także przeciwdziałającego ich wykluczeniu cyfrowemu i kulturalnemu. Ważnym elementem była również integracja osób starszych i ułatwienie im nawiązywania relacji.

Urządzenie zaprojektowaliśmy na podstawie badań dotyczących potrzeb seniorów, czynników spowalniających procesy starzenia mózgu, rodzajów dostępnych treści pozytywnie oddziałujących na pamięć oraz możliwości technologicznych i infrastrukturalnych. Niezbędną wiedza zebraliśmy od przedstawicieli różnorodnych środowisk zajmujących się tematyką osób starszych (m.in. akademicy, geriatrzy, pracownicy organizacji pozarządowych, przedstawiciele samorządów), pracowników ośrodków opieki i samych seniorów. W ramach diagnozy przeprowadziliśmy kompleksowe badania jakościowe (a tym m.in. wizyty studyjne w wybranych domach opieki oraz centrach seniorów w Warszawie i Gdyni) oraz ilościowe (badanie na wybranej próbie seniorów prowadzone przez badaczy z Uniwersytetu SWPS).

W projektowaniu urządzenia wykorzystaliśmy metodę Design Thinking, która zakłada: stworzenie interdyscyplinarnego zespołu (co zagwarantowało udział przedstawicieli wszystkich partnerów, specjalistów w dziedzinie designu oraz innych ekspertów); dogłębne zrozumienie potrzeb użytkowników oraz testowanie hipotez i prototypów poprzez zbieranie opinii osób starszych. Dzięki zastosowaniu tej metody powstał innowacyjny produkt, pożądany przez użytkownika, możliwy do wykonania przy zachowaniu rozsądnych kosztów produkcji.

Prototyp umieściliśmy na trzy miesiące w instytucjach świadczących usługi dla seniorów. Osoby starsze zachęciliśmy do korzystania z urządzenia zarówno samodzielnie, jak i w ramach zajęć terapeutycznych czy grupowych. Sposób korzystania z urządzenia był monitorowany przez pracowników instytucji oraz zewnętrznych badaczy w celu określenia, jaki sposób i kontekst użytkowania sprawdza się najlepiej.

Projekt realizowany był przez konsorcjum w skład, którego wchodzili: Pracownia Badań i Innowacji Społecznych „Stocznia” (lider projektu), Laboratorium EE, Uniwersytet SWPS i Miasto Gdynia.

—

Projekt był finansowany ze środków Narodowego Centrum Badań i Rozwoju w ramach konkursu “Innowacje Społeczne II”

Celem projektu było zwiększenie liczby wolontariuszy w Stoczni oraz posiadanych przez nich kompetencji, a także wzmocnienie kultury pracy z wolontariuszami w zespole Stoczni, a tym samym formacyjno-edukacyjnego charakteru organizacji. Głównymi odbiorcami projektu byli więc sami wolontariusze jak i pracownicy Stoczni – w tym w sposób szczególny opiekunowie merytoryczni ścieżek.

Obie grupy współpracowały w ramach trzech ścieżek merytorycznych: Laboratorium Partycypacji Obywatelskiej, Marzyciele i Rzemieślnicy oraz Krajobraz. W każdej ze ścieżek zrealizowaliśmy od dwóch do sześciu cykli współpracy, zgodnych ze standardami dobrej współpracy wypracowanych na potrzeby projektu „Ochotnicy warszawscy”. Podczas każdego z cykli wolontariuszom  towarzyszył koordynator wolontariatu oraz opiekunowie merytoryczni ścieżki, którzy najpierw zostali odpowiednio do tego przygotowani w ramach warsztatu rozpoczynającego projekt. Dla każdej ze ścieżek określiliśmy kompetencje, jakie wolontariusze mogą nabyć dzięki swojej współpracy ze Stocznią. Ponadto, dzięki współpracy z zewnętrznym ekspertem na bieżąco ewaluowaliśmy proces tak, aby pod koniec projektu wspólnie opracować rekomendacje współpracy Stoczni z wolontariuszami w przyszłości.

Projekt był współfinansowany przez m.st. Warszawa w ramach programu „Ochotnicy Warszawscy”*.

*Program „Ochotnicy Warszawscy” to spójne i długofalowe działania na rzecz rozwoju wolontariatu w Warszawie realizowane przez samorząd, miejskie instytucje, organizacje pozarządowe, uczelnie i partnerów biznesowych. Założeniem programu jest stworzenie optymalnych warunków rozwoju dla wolontariatu oraz podmiotów i jednostek zaangażowanych w wolontariat w Warszawie. Projekt koordynowany jest przez Centrum Komunikacji Społecznej Urzędu m.st. Warszawy (www.ochotnicy.waw.pl)