• Przejdź do menu głównego
• Przejdź do treści
• Przejdź do stopki

TransferHUB to miejsce pracy (HUB) nad oddolnymi, łączącymi różnorodne światy i doświadczenia pomysłami dotyczącymi wyzwań i barier w przechodzeniu (Transfer) osób młodych z edukacji do zatrudnienia.

Liderem projektu była Fundacja Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych FISE, a partnerem PwC Polska i Stocznia. My odpowiadaliśmy za ewaluację innowacji.

W ramach projektu wspólnie poszukiwaliśmy innowacyjnych rozwiązań, pomysłów na mikrointerwencje – nowe lub ulepszone usługi, produkty, modele relacji, sposoby powiązania ze sobą odległych od siebie światów, które dzięki współpracy z nami będą miały potencjał zmiany w skali całego kraju.

Celem projektu było stworzenie pola do pracy nad pomysłami, których wdrożenie zmienia sytuację osób w wieku 15-29 lat. Szczególnie zależało nam na pracy z pomysłami, które dotyczą:

• NEET-ów, czyli osób będących jednocześnie poza edukacją, rynkiem pracy i systemem edukacji,
• kobiet w kontekście uzyskiwania przez nie wykształcenia zawodowego, w tym szczególnie technicznego,
• pracowników zatrudnionych poniżej kwalifikacji.

Wsparcie TransferHUB otrzymały pomysły na takie działania/interwencje, które mogły pozytywnie wpłynąć na sytuację młodych osób, które:

• są w systemie edukacji, ale można już z dużym prawdopodobieństwem przypuszczać, że będą miały trudności ze znalezieniem się na rynku pracy,
• nie są już w systemie edukacji, ale nie trafiły też na rynek pracy lub z niego wypadły, a dodatkowo nie podnoszą swoich kwalifikacji, żeby wejść lub powrócić na rynek pracy,
• są na rynku pracy, ale mają pracę niezgodną z kwalifikacjami albo pracują poniżej kwalifikacji lub sytuacja zawodowa, w której się znaleźli, z różnych względów grozi wypadnięciem z rynku pracy.

Projekt „TransferHUB – generowanie, wsparcie grantowe i inkubacja innowacji społecznych. Przejście z systemu edukacji do aktywności zawodowej” to projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój, finansowany z Funduszy Europejskich. Całkowita wartość projektu 2 575 602,68 zł.

Od października 2017 do czerwca 2018 wspieraliśmy starszych mieszkańców Warszawy w aktywnym uczestnictwie w 5. edycji budżetu partycypacyjnego. Działaliśmy w Śródmieściu i na Pradze-Północ.

Mimo że seniorzy tworzą znaczną część populacji Warszawy, ich udział w budżecie partycypacyjnym jest niewielki – w zeszłym roku oddali tylko 7,5% wszystkich głosów. Celem naszych działań było zwiększenie ich udziału w procedurze budżetu.

W ciągu kilku miesięcy udało nam się dotrzeć do kilkuset osób starszych mieszkających w Warszawie i poinformować ich o najważniejszych zasadach budżetu partycypacyjnego. Część z nich skutecznie zachęciliśmy do napisania swojego wniosku oraz udziału w głosowaniu. Pięć stworzonych przez seniorów projektów zostało wybranych przez mieszkańców miasta i w przyszłym roku zostanie zrealizowanych!

W ramach naszego projektu zorganizowaliśmy między innymi:

• miniwykłady, podczas których omawialiśmy kolejne etapy budżetu partycypacyjnego,
• kawiarenki obywatelskie nt. budżetu partycypacyjnego, inicjatywy lokalnej, konsultacji społecznych, rad seniorów oraz oferty senioralnej miasta i poszczególnych dzielnic,
• spacery badawcze służące wspólnemu rozpoznaniu potrzeb osób mieszkających w Śródmieściu i na Pradze-Północ,
• dyżury konsultacyjne na etapie tworzenia wniosków projektowych,
• warsztaty kreatywne z pisania projektów,
• szkolenia ze sztuki prezentacji,
• spacery nordic walking połączone z promocją inwestycji sfinansowanych z budżetu partycypacyjnego,
• terenowe punkty informacyjne na etapie głosowania.

Kliknij tutaj, żeby obejrzeć podsumowanie naszego projektu.

Nasze działania zrealizowaliśmy m.in. we współpracy z Urzędem Dzielnicy Śródmieście i Urzędem Dzielnicy Praga-Północ m.st. Warszawy, a także wybranymi miejscami aktywności lokalnej w obu dzielnicach.

Na zlecenie Urzędu Miasta Lublin przeprowadziliśmy pierwszy w tym mieście panel obywatelski, pomagając mieszkańcom znaleźć najlepsze sposoby na rozwiązanie problemu smogu.

Projekt zrealizowaliśmy wspólnie z Agnieszką Dudą-Jastrzębską i Martą Nazaruk-Naporą z Lubelskiej Grupy Badawczej oraz dr. Marcinem Gerwinem.

Panel odbywał się pod hasłem „Co zrobić, aby oddychać czystym powietrzem w Lublinie?” – jego celem było wypracowanie wiążących dla miasta rekomendacji, które poprawią jakość powietrza.

W panelu wzięło udział 60 losowo wybranych mieszkańców Lublina, zróżnicowanych pod kątem wieku, płci, miejsca zamieszkania i wykształcenia. Na panel składało się sześć spotkań – trzy edukacyjne i trzy poświęcone pogłębionej dyskusji nad możliwymi sposobami walki ze smogiem. W pracy nad rekomendacjami panelistów wspierali przedstawiciele urzędu i eksperci zajmujący się m.in. monitorowaniem jakości powietrza, transportem, rozwiązaniami grzewczymi, polityką przestrzenną i zielenią.

Do naszych zadań w ramach projektu należało:

• współopracowywanie scenariuszy spotkań panelu oraz zasad pracy nad propozycjami rekomendacji i głosowania nad nimi,
• moderacja spotkań panelu,
• opracowywanie materiałów informacyjnych (infografik, tekstów na stronę urzędu, informacji prasowych),
• współprzygotowanie raportu ze wskazówkami dla osób zainteresowanych realizacją panelu obywatelskiego.

Fot. Marcin Pietrusza / FOTO QZ

Chcieliśmy zachęcić młodych warszawiaków do bardziej aktywnego uczestniczenia w życiu szkoły, dzielnicy czy miasta oraz pokazać im, w jaki sposób mogą realizować swoje pomysły wykorzystując mechanizmy budżetu partycypacyjnego i inicjatywy lokalnej. Pracowaliśmy w dwóch warszawskich dzielnicach – na Bemowie i Pradze-Północ.

W ramach projektu:

• przeprowadziliśmy 64 lekcje poświęcone idei mechanizmów partycypacyjnych oraz diagnozie potrzeb młodzieży, a następnie wypracowywaniu pomysłów na wnioski do budżetu partycypacyjnego i inicjatywy lokalnej;
• zorganizowaliśmy 8 wizyt edukacyjnych w urzędach dzielnic;
• wspieraliśmy też dla nauczycieli i rodziców;
• prowadziliśmy 60 godzin konsultacji – łącznie skorzystało z nich 440 młodych osób, które zdecydowały się złożyć projekty, promować je i realizować;
• zorganizowaliśmy debaty o projektach dla młodzieży z obydwu dzielnic;
• przeprowadziliśmy 25 warsztatów podnoszących kompetencje młodzieży w obszarach, które sami wybrali;
• wspieraliśmy młodych warszawiaków na etapie promocji i głosowania na projekty.

Działania realizowaliśmy w partnerstwie z Lokalną Inicjatywą Bemowo, a także we współpracy z Urzędem Dzielnicy Bemowo i Urzędem Dzielnicy Praga-Północ m.st. Warszawy.

Podczas prowadzonych przez nas lekcji i poprzez konsultacje indywidualne przekazaliśmy młodzieży wiedzę o tym, jak mogą być aktywni obywatelsko, w jaki sposób funkcjonuje samorząd lokalny, jak kreowany jest budżet i ile kosztują różne dobra (np. remont chodnika, latarnia czy zajęcia z instruktorem).

Poprzez wycieczki, konsultacje indywidualne i debaty dzielnicowe młodzi warszawiacy, z którymi pracowaliśmy poznali miejsca aktywności lokalnej oraz urzędy dzielnic i ich pracowników.

Przede wszystkim jednak, udało się nam wspólnie nazwać i opisać młodzieżowe potrzeby i przekuć je na realne pomysły. W efekcie w tej edycji budżetu partycypacyjnego wspierani przez nas młodzi mieszkańcy założyli aż 27 projektów (21 na Bemowie i 6 na Pradze Północ), a 6 z nich zostało wybranych do realizacji. Dla porównania warto dodać, że w poprzednim roku młodzież złożyła tylko jeden projekt na Bemowie, a na Pradze Północ nie było ani jednego „młodzieżowego” projektu.

Dodatkowo kilkanaście osób już zapowiedziało, że wezmą udział także w kolejnej edycji budżetu i złożą swoje projekty.

Projekt „Samorządna młodzież na Bemowie i Pradze-Północ” realizowaliśmy w ramach miejskiego Programu „Młoda Warszawa. Miasto z klimatem dla młodych 2016-2020”. Jest to spójny i długofalowy program zakładający podniesienie jakości życia młodzieży w mieście oraz rozwój partycypacji i aktywności młodych warszawiaków. Działania na rzecz młodzieży realizowany przez samorząd z udziałem przedstawicieli młodzieży, miejskich instytucji, organizacji pozarządowych, uczelni i przedsiębiorców. Program dostępny jest na stronie Biuletynu Informacji Publicznej.

Wspólnie z architektami z pracowni JAZ+architekci i Kształtownia.pl na zlecenie Zarządu Praskich Terenów Publicznych przeprowadziliśmy konsultacje społeczne dotyczące przestrzeni skweru Szymanowskiego w Warszawie. W efekcie powstał projekt nowej aranżacji tej przestrzeni oraz koncepcja zagospodarowania jej bezpośredniego otoczenia.

Konsultacje społeczne przeprowadziliśmy dwuetapowo. Pierwszy z etapów miał charakter diagnostyczny.  Zależało nam na tym, aby dowiedzieć się, w jaki sposób mieszkańcy korzystają ze skweru Szymanowskiego, jakie mają odnośnie do niego potrzeby i pomysły na jego modernizację. Na podstawie zebranych informacji projektanci opracowali wstępną koncepcję zagospodarowania skweru, do której w drugim etapie konsultacji zbieraliśmy opinie mieszkańców. Na zakończenie procesu zaprezentowaliśmy mieszkańcom ostateczny projekt aranżacji skweru i jego bezpośredniego otoczenia.

W ramach konsultacji zorganizowaliśmy:

• spotkanie otwierające konsultacje,
• warsztaty diagnostyczne,
• cztery punkty konsultacyjne na skwerze,
• plenerowe warsztaty z elementami prototypowania rozwiązań,
• spotkanie podsumowujące konsultacje z prezentacją ostatecznego projektu skweru.

Przez cały czas trwania konsultacji mieszkańcy mieli możliwość zgłaszania uwag mailowo.

Dla lepszej komunikacji i promocji konsultacji wśród mieszkańców ustawiliśmy na skwerze tablicę informującą o przebiegu, celu procesu i prezentującą wstępny, a następnie ostateczny projekt skweru.

Z raportem z konsultacji można zapoznać się tutaj, a z finalną koncepcją – tutaj.

Projekt TRUST BON to przedsięwzięcie realizowane wspólnie przez Towarzystwo Inwestycji Społeczno-Ekonomicznych S.A., Stocznię oraz Związek Miast Polskich. Przygotowaliśmy koncepcję akceleratora obligacji (bonów) społecznych w obszarze usług na rzecz osób zależnych ze względu na wiek (dzieci, seniorzy), stan zdrowia, niepełnosprawność lub nagromadzenie innego rodzaju problemów.

Obligacje społeczne (ang. Social Impact Bonds) to mechanizm wykorzystujący zasadę płatności za rezultaty. Zakłada, że instytucja publiczna odpowiedzialna za rozwiązanie danego problemu wchodzi w porozumienie z dostawcą usług społecznych (np. organizacją pozarządową) i inwestorem, od którego pozyskuje środki na sfinansowanie realizacji usługi. Jeśli założone efekty zostaną osiągnięte, czyli problem społeczny zostanie skutecznie rozwiązany, instytucja ta zwraca wkład finansowy inwestorowi wraz z odsetkami.

Zadaniem Stoczni było doprecyzowanie obszaru tematycznego i uszczegółowienie problemów społecznych nadających się do objęcia obligacjami społecznymi, opracowanie zestawu wskaźników pozwalających na wdrożenie akceleratora w wybranym obszarze tematycznym oraz opracowanie narzędzi pozwalających na monitoring i ewaluację jakości usług realizowanych przy zastosowaniu mechanizmu obligacji społecznych.

Podsumowaniem projektu TRUST BON i wiedzy zgromadzonej na temat rozwiązywania problemów społecznych z wykorzystaniem mechanizmu płatności za rezultat ujęliśmy w tym podręczniku.

Projekt „TRUST BON – Inwestycja w społecznie opłacalny efekt” realizujemy w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020 współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.

Celem projektu było stworzenie urządzenia stymulującego indywidualną i zbiorową pamięć seniorów, a także przeciwdziałającego ich wykluczeniu cyfrowemu i kulturalnemu. Ważnym elementem była również integracja osób starszych i ułatwienie im nawiązywania relacji.

Urządzenie zaprojektowaliśmy na podstawie badań dotyczących potrzeb seniorów, czynników spowalniających procesy starzenia mózgu, rodzajów dostępnych treści pozytywnie oddziałujących na pamięć oraz możliwości technologicznych i infrastrukturalnych. Niezbędną wiedza zebraliśmy od przedstawicieli różnorodnych środowisk zajmujących się tematyką osób starszych (m.in. akademicy, geriatrzy, pracownicy organizacji pozarządowych, przedstawiciele samorządów), pracowników ośrodków opieki i samych seniorów. W ramach diagnozy przeprowadziliśmy kompleksowe badania jakościowe (a tym m.in. wizyty studyjne w wybranych domach opieki oraz centrach seniorów w Warszawie i Gdyni) oraz ilościowe (badanie na wybranej próbie seniorów prowadzone przez badaczy z Uniwersytetu SWPS).

W projektowaniu urządzenia wykorzystaliśmy metodę Design Thinking, która zakłada: stworzenie interdyscyplinarnego zespołu (co zagwarantowało udział przedstawicieli wszystkich partnerów, specjalistów w dziedzinie designu oraz innych ekspertów); dogłębne zrozumienie potrzeb użytkowników oraz testowanie hipotez i prototypów poprzez zbieranie opinii osób starszych. Dzięki zastosowaniu tej metody powstał innowacyjny produkt, pożądany przez użytkownika, możliwy do wykonania przy zachowaniu rozsądnych kosztów produkcji.

Prototyp umieściliśmy na trzy miesiące w instytucjach świadczących usługi dla seniorów. Osoby starsze zachęciliśmy do korzystania z urządzenia zarówno samodzielnie, jak i w ramach zajęć terapeutycznych czy grupowych. Sposób korzystania z urządzenia był monitorowany przez pracowników instytucji oraz zewnętrznych badaczy w celu określenia, jaki sposób i kontekst użytkowania sprawdza się najlepiej.

Projekt realizowany był przez konsorcjum w skład, którego wchodzili: Pracownia Badań i Innowacji Społecznych „Stocznia” (lider projektu), Laboratorium EE, Uniwersytet SWPS i Miasto Gdynia.

—

Projekt był finansowany ze środków Narodowego Centrum Badań i Rozwoju w ramach konkursu “Innowacje Społeczne II”

W 2013 roku podjęliśmy się przeprowadzenia analizy wpływu społecznego Orange Polska. Jest to przedsięwzięcie wykraczające poza tradycyjne ramy raportowania społecznego. Oprócz samych działań firmy i ich bezpośrednich rezultatów badamy również pośredni, złożony wpływ tych działań na szeroko rozumiane otoczenie. Staramy się uchwycić zmiany, które zachodzą w Polsce w związku z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa o takiej skali i roli jak Orange Polska.

Zmiany te dotyczą 6 obszarów funkcjonowania firmy i jej społecznej odpowiedzialności – gospodarki, innowacji, pracowników, klientów, społeczności lokalnych i środowiska. W każdym z tych obszarów działalność Orange pozostawia widoczny ślad. W gospodarce, zakupy i inwestycje Orange generują co roku tysiące miejsc pracy, zwiększają obroty polskich przedsiębiorstw, a także powodują zwiększenie potencjalnego PKB Polski nawet o 0,3%. W obszarze innowacji działania Orange przekładają się na tworzenie nowych start-upów i innowacyjnych przedsiębiorstw. Tak duża firma produkuje jednak tony zanieczyszczeń i zużywa tony surowców. Analiza wpływu społecznego pozwala minimalizować te „uboczne efekty” działań i maksymalizować efekty pozytywne.

Efektem naszych działań był opublikowany w 2014 roku raport wpływu społecznego, stworzony w dwóch wersjach – wewnętrznej, rozbudowanej oraz skrótowej, zewnętrznej (dostępna tutaj).

Przygotowaliśmy także krótki film pokazujący wpływ społeczny Orange.

W ramach naszej współpracy aktualizujemy co roku zebrane dane o firmie, szukamy nowych danych, a także nowych sposobów komunikacji na temat wpływu społecznego.

Obecnie poza zbieraniem i analizowaniem danych o firmie pracujemy także nad narzędziem mierzącym wpływ społeczny w sposób bardziej systematyczny i indeksowy. Prototyp narzędzia przedstawiliśmy naszemu Klientowi w 2018 roku.