• Przejdź do menu głównego
• Przejdź do treści
• Przejdź do stopki

Celem projektu było stworzenie urządzenia stymulującego indywidualną i zbiorową pamięć seniorów, a także przeciwdziałającego ich wykluczeniu cyfrowemu i kulturalnemu. Ważnym elementem była również integracja osób starszych i ułatwienie im nawiązywania relacji.

Urządzenie zaprojektowaliśmy na podstawie badań dotyczących potrzeb seniorów, czynników spowalniających procesy starzenia mózgu, rodzajów dostępnych treści pozytywnie oddziałujących na pamięć oraz możliwości technologicznych i infrastrukturalnych. Niezbędną wiedza zebraliśmy od przedstawicieli różnorodnych środowisk zajmujących się tematyką osób starszych (m.in. akademicy, geriatrzy, pracownicy organizacji pozarządowych, przedstawiciele samorządów), pracowników ośrodków opieki i samych seniorów. W ramach diagnozy przeprowadziliśmy kompleksowe badania jakościowe (a tym m.in. wizyty studyjne w wybranych domach opieki oraz centrach seniorów w Warszawie i Gdyni) oraz ilościowe (badanie na wybranej próbie seniorów prowadzone przez badaczy z Uniwersytetu SWPS).

W projektowaniu urządzenia wykorzystaliśmy metodę Design Thinking, która zakłada: stworzenie interdyscyplinarnego zespołu (co zagwarantowało udział przedstawicieli wszystkich partnerów, specjalistów w dziedzinie designu oraz innych ekspertów); dogłębne zrozumienie potrzeb użytkowników oraz testowanie hipotez i prototypów poprzez zbieranie opinii osób starszych. Dzięki zastosowaniu tej metody powstał innowacyjny produkt, pożądany przez użytkownika, możliwy do wykonania przy zachowaniu rozsądnych kosztów produkcji.

Prototyp umieściliśmy na trzy miesiące w instytucjach świadczących usługi dla seniorów. Osoby starsze zachęciliśmy do korzystania z urządzenia zarówno samodzielnie, jak i w ramach zajęć terapeutycznych czy grupowych. Sposób korzystania z urządzenia był monitorowany przez pracowników instytucji oraz zewnętrznych badaczy w celu określenia, jaki sposób i kontekst użytkowania sprawdza się najlepiej.

Projekt realizowany był przez konsorcjum w skład, którego wchodzili: Pracownia Badań i Innowacji Społecznych „Stocznia” (lider projektu), Laboratorium EE, Uniwersytet SWPS i Miasto Gdynia.

—

Projekt był finansowany ze środków Narodowego Centrum Badań i Rozwoju w ramach konkursu “Innowacje Społeczne II”

Celem projektu było zwiększenie liczby wolontariuszy w Stoczni oraz posiadanych przez nich kompetencji, a także wzmocnienie kultury pracy z wolontariuszami w zespole Stoczni, a tym samym formacyjno-edukacyjnego charakteru organizacji. Głównymi odbiorcami projektu byli więc sami wolontariusze jak i pracownicy Stoczni – w tym w sposób szczególny opiekunowie merytoryczni ścieżek.

Obie grupy współpracowały w ramach trzech ścieżek merytorycznych: Laboratorium Partycypacji Obywatelskiej, Marzyciele i Rzemieślnicy oraz Krajobraz. W każdej ze ścieżek zrealizowaliśmy od dwóch do sześciu cykli współpracy, zgodnych ze standardami dobrej współpracy wypracowanych na potrzeby projektu „Ochotnicy warszawscy”. Podczas każdego z cykli wolontariuszom  towarzyszył koordynator wolontariatu oraz opiekunowie merytoryczni ścieżki, którzy najpierw zostali odpowiednio do tego przygotowani w ramach warsztatu rozpoczynającego projekt. Dla każdej ze ścieżek określiliśmy kompetencje, jakie wolontariusze mogą nabyć dzięki swojej współpracy ze Stocznią. Ponadto, dzięki współpracy z zewnętrznym ekspertem na bieżąco ewaluowaliśmy proces tak, aby pod koniec projektu wspólnie opracować rekomendacje współpracy Stoczni z wolontariuszami w przyszłości.

Projekt był współfinansowany przez m.st. Warszawa w ramach programu „Ochotnicy Warszawscy”*.

*Program „Ochotnicy Warszawscy” to spójne i długofalowe działania na rzecz rozwoju wolontariatu w Warszawie realizowane przez samorząd, miejskie instytucje, organizacje pozarządowe, uczelnie i partnerów biznesowych. Założeniem programu jest stworzenie optymalnych warunków rozwoju dla wolontariatu oraz podmiotów i jednostek zaangażowanych w wolontariat w Warszawie. Projekt koordynowany jest przez Centrum Komunikacji Społecznej Urzędu m.st. Warszawy (www.ochotnicy.waw.pl)

Poprzez nasze działania zachęcaliśmy młodych warszawiaków do bardziej aktywnego uczestniczenia w życiu szkoły, dzielnicy czy miasta oraz przekazywaliśmy w praktyce wiedzę, w jaki sposób mogą realizować swoje pomysły wykorzystując do tego mechanizmy budżetu partycypacyjnego i inicjatywy lokalnej.

Pracowaliśmy w dwóch warszawskich dzielnicach – na Woli i Ochocie – szkołach ponadgimnazjalnych, w miejscach aktywności lokalnej oraz współpracując z młodzieżowymi radami dzielnic.

W ramach projektu:

• prowadziliśmy warsztaty z młodzieżą poświęcone mechanizmom partycypacyjnym, diagnozie potrzeb młodzieży oraz wypracowywaniu pomysłów na wnioski do budżetu partycypacyjnego i inicjatywy lokalnej;
• wspieraliśmy te osoby, które zdecydowały się złożyć projekty, promować je i realizować;
• zorganizowaliśmy debaty o projektach dla młodzieży z obydwu dzielnic;
• przeprowadziliśmy warsztaty podnoszące kompetencje młodzieży we wskazanych przez nią obszarach.

Projekt realizowaliśmy we współpracy z Urzędem Dzielnicy Wola i Urzędem Dzielnicy Ochota m.st. Warszawy.

—

Projekt „Samorządna młodzież na Woli i Ochocie” był realizowany w ramach miejskiego Programu „Młoda Warszawa. Miasto z klimatem dla młodych 2016-2020”.

W 2013 roku zrealizowaliśmy projekt Targówek Mówi, w ramach którego powstała strona www, papierowa mapa oraz wystawa w dzwonnicy kościoła. Stworzyliśmy także zalążek społecznego archiwum wspomnień i wiedzy o Targówku Fabrycznym.

W 2016 i 2017 r. wróciliśmy wspólnie z Towarzystwem Krajobraz w to samo miejsce z nowym przedsięwzięciem. Tym razem naszym celem było rozbudowanie wiedzy o tej niezwykłej części Warszawy, w przestrzeni której bardzo wyraźnie odbijały się kolejne dekady ostatnich 70 lat. O wspomnienia, wrażenia i opinię znów pytaliśmy tych, którzy Targówek znają najlepiej – czyli jego mieszkańców. Razem z nimi szukaliśmy odpowiedzi na pytanie, dlaczego ta dzielnica jest wyjątkowa i w jaki sposób o jej wyjątkowości opowiedzieć innym – warszawiakom i turystom. Wierzymy, że to miejsce ma potencjał, by przyciągnąć gości, a związani ze swoją dzielnicą mieszkańcy są w stanie opowiedzieć o niej w sposób unikalny i pasjonujący.

Projekt „Miasto w dialogu z 3 sektorem” to cykl warsztatów i debat na temat zmiany struktury dialogu m.st. Warszawy z organizacjami pozarządowymi, który realizowaliśmy wspólnie z Fundacją Pole Dialogu (liderem projektu) oraz we współpracy i na zlecenie Urzędu m.st. Warszawy.

„Miasto w dialogu z 3 sektorem” realizowało jeden z celów „Programu rozwoju współpracy m.st. Warszawy z organizacjami pozarządowymi do 2020 r.”, czyli wzmocnienie efektywności dialogu obywatelskiego. Taka publiczna debata była także wpisana w Program współpracy m.st. Warszawa w 2016 roku z organizacjami pozarządowymi jako priorytetowe zadanie publiczne na ten rok. Oba dokumenty były wypracowywane i konsultowane z przedstawicielkami i przedstawicielami warszawskich organizacji pozarządowych i ciał dialogu.

Rozwiązania wypracowane w ramach “Miasta w dialogu z 3 sektorem” zaczną obowiązywać w Warszawie od początku 2018 roku.

Przebieg projektu

1. Badanie jakościowe na temat istniejącej struktury dialogu  (lipiec 2016)

Badanie miało na celu zebrać i uporządkować wiedzę na temat istniejącej struktury dialogu oraz jej mocnych i słabych stron oraz zidentyfikować grupy, których przedstawiciele wzięli udział w kolejnych etapach procesu.

2. Warsztaty diagnostyczne (sierpień-wrzesień 2016)

Podczas dziesięciu warsztatów pogłębiliśmy diagnozę dialogu na linii miasto – trzeci sektor. Ich uczestnikami były osoby reprezentujące różne grupy interesariuszy (m.in. uczestnicy ciała dialogu, osoby funkcjonujące dotąd poza systemem dialogu, organizacje pozarządowe, urzędnicy, aktywiści). Na podstawie tych rozmów wypracowaliśmy pierwsze propozycje rozwiązań.

3. Otwarta debata (pierwszy tydzień października 2016)

Podczas debaty wszystkie chętne osoby mogły zapoznać się z diagnozą funkcjonowania struktury dialogu. Był to moment, aby uzupełnili ją o swój punkt widzenia oraz zaproponowali własne propozycje rozwiązań.

Debata była organizowana we współpracy ze Stołecznym Centrum Wspierania Organizacji Pozarządowych.

4. KOLAB (październik-listopad 2016)

KOLAB to moderowana praca warsztatowa stałej grupy uczestników, którzy wspólnie zgłębiają dane zagadnienie w trakcie cyklu spotkań. Praca w tej metodologii uwzględnia aktywny udział przedstawicieli różnych, kluczowych grup interesariuszy tematu, który jest przedmiotem prac.

W ramach projektu przeprowadziliśmy cykl czterech spotkań z grupą, w skład której weszli zarówno przedstawiciele środowiska pozarządowego, jak i urzędników oraz radnych miejskich i dzielnicowych. Efektem KOLAB-u są scenariusze możliwych rozwiązań dla nowej struktury dialogu m.st. Warszawa z organizacjami pozarządowymi.

Podczas rekrutacji do warsztatów KOLAB-owych zadbaliśmy o to, by osoby włączone w jego prace reprezentowały różne perspektywy – także spojrzenie spoza obecnie funkcjonującej struktury dialogu miasta – oraz o to, by żadna z reprezentowanych perspektyw nie dominowała dyskusji.

5. Gra dyskusyjna (marzec 2017)

Podczas gry dyskusyjnej przedstawione i przedyskutowane zostały najważniejsze wnioski z diagnozy, argumentacje różnych grup interesariuszy oraz możliwe scenariusze rozwiązań opracowane podczas KOLAB-u. Zbadane zostały preferencje uczestników spotkania odnośnie proponowanych modeli struktury dialogu.

O kolejnych etapach przedsięwzięcia regularnie informowaliśmy na specjalnej podstronie Miasta w dialogu w miejskim serwisie dla organizacji pozarządowych oraz stronie Fundacji Pole Dialogu.

Projekt „Miasto w dialogu z 3 sektorem” finansowany był przez m.st. Warszawy.

Przeprowadzimy ewaluację realizowanego przez Fundację Centrum Edukacji Obywatelskiej projektu „Rozmawiamy o uchodźcach”, który skierowany jest do nauczycieli, pedagogów szkolnych i wychowawców z gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych, a także bibliotekarzy i bibliotekarek, opiekunów świetlic. Celem projektu jest umożliwienie i ułatwienie młodzieży udziału w podejmowaniu osobistych, ale również obywatelskich decyzji dotyczących uchodźców. Projekt współfinansowany jest w ramach programu polskiej współpracy rozwojowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP oraz ze środków Ministerstwa Edukacji Narodowej RP, a także Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności.

Z kolei celem prowadzonej przez nas ewaluacji była ocena skuteczności i wpływu projektu oraz poszczególnych jego elementów.

Na wstępnym etapie ewaluacji przeprowadziliśmy warsztat z zespołem koordynującym projekt, który posłużył bliższemu poznaniu założeń i oczekiwanych rezultatów projektu oraz uzgodnieniu metod badawczych.

W ramach badania przeprowadziliśmy:

• ankiety z dwoma grupami uczniów: uczestnikami lekcji w ramach projektu oraz grupą uczniów, którzy nie brali w nim udziału (ankiety zrealizowaliśmy przed, jak i po projekcie);
• ankiety internetowe z nauczycielami, pedagogami – uczestnikami kursu internetowego;
• wywiady telefoniczne z nauczycielami i mentorami.

Efektem naszego badania jest raport zawierający wnioski i rekomendacje, który przedstawiliśmy zespołowi Centrum Edukacji Obywatelskiej.

Celem konkursu jest znalezienie osób i organizacji mających przedsiębiorcze i nowatorskie pomysły oraz wsparcie najlepszych z nich w ich transformacji w konkretne projekty i rzeczywiste przedsięwzięcia.

Europejski Konkurs na Innowacje Społeczne, zainicjowany dla upamiętnienia Diogo Vasconcelosa, jest prowadzony we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej oraz krajach uczestniczących w programie Horyzont 2020.

W latach 2015-17 konkurs był organizowany przez Komisję Europejską, we współpracy z:

• NESTA
• Fundacją Kennisland
• Pracownią Badań i Innowacji Społecznych “Stocznia”
• siecią ImpactHub
• firmą Matter&Co

Celem konkursu jest znalezienie osób i organizacji mających przedsiębiorcze i nowatorskie pomysły oraz wsparcie najlepszych z nich w ich transformacji w konkretne projekty i rzeczywiste przedsięwzięcia.

W 2017 r. konkurs odbywał się pod hasłem „Equality Rebooted„. Poszukiwano nowych pomysłów dotyczących zarówno wyrównywania szans związanych z korzystaniem z nowych technologii, jak i nowe zastosowania narzędzi ICT w wyrównywaniu szans życiowych różnych grup społecznych.

W 2016 r. w ramach konkursu poszukiwane były pomysły na innowacje społeczne związane z migrantami i uchodźcami. Chodziło o innowacyjne rozwiązania zarówno w postaci konkretnych produktów, technologii, ale także usług czy modeli, które mogą wspomagać proces integracji imigrantów i uchodźców. Pomysły mogły dotyczyć wszystkich aspektów procesu integracji i przyjmowania cudzoziemców. Więcej informacji o tej edycji konkursu.

W 2015 r. konkurs skupił się na temacie “Nowe ścieżki wzrostu” i poszukiwano  innowacji społecznych, które mogą przyczynić się do budowania fundamentów dla bardziej zrównoważonego i sprzyjającego włączeniu społecznemu modelu wzrostu w Europie. Poszukiwano projektów demonstrujących nowe modele wzrostu ukierunkowane nie tylko na cele finansowe, lecz także lepszą jakość życia obywateli oraz działania rządów i przedsiębiorstw.

Głównym zadaniem Stoczni w konkursie była rganizacja pierwszego, wstępnego etapu oceny. W 2015 r. ocenialiśmy wspólnie z naszymi współpracownikami aż 1000 aplikacji, a w kolejnych latach ok 900.

Przeprowadzone przez nas konsultacje społeczne były elementem procesu przygotowania koncepcji utworzenia centrum lokalnego na Placu Hallera w ramach projektu „Warszawskie centra lokalne”. Działania konsultacyjne odbywały się równocześnie z pracami projektowymi, które realizowała pracownia JAZ+ Architekci.

Konsultacje i prace projektowe realizowaliśmy na zlecenie Zarządu Gospodarki Nieruchomościami Pragi Północ.

Zadaniem Stoczni było przeprowadzenie wstępnej diagnozy potrzeb mieszkańców, a następnie organizacja partycypacyjnego planowania przestrzeni Placu. Rozpoczęliśmy od organizacji 4 punktów informacyjno-konsultacyjnych, w czasie których promowaliśmy proces wśród mieszkańców, a także zbieraliśmy wstępne opinie i uwagi. W okolicy Placu rozkleiliśmy plakaty i rozdystrybuowaliśmy ulotki informujące o harmonogramie procesu.

20 października odbyło się spotkanie otwierające konsultacje, w którym uczestniczyło ponad 50 osób. Następnie przeprowadziliśmy 3 punkty konsultacyjne, w trakcie których animowaliśmy rozmowę o funkcjach placu, pytaliśmy mieszkańców o ulubione miejsca i uczucia związane z tą przestrzenią. Zorganizowaliśmy także spotkanie dla przedstawicieli wspólnot mieszkaniowych, najemców lokali oraz lokalnych organizacji społecznych.

Wyniki diagnozy przetworzyliśmy na materiały dla uczestników warsztatu projektowego, który odbył się 5 listopada. W jego trakcie prawie 30 zaangażowanych uczestników konsultacji (głównie mieszkańców i mieszkanek okolicy) wspólnie z architektami i ekspertami zastanawiało się nad rozłożeniem funkcji i zaprojektowaniem Placu. W kolejnym etapie przedstawiliśmy mieszkańcom makietę powstałą w trakcie warsztatu z propozycjami zagospodarowania Placu i rozdawaliśmy ankietę z konkretnymi pytaniami dotyczącymi rozwiązań w przestrzeni.

Na koniec zorganizowaliśmy spotkanie podsumowujące wnioski z konsultacji. W jego trakcie uczestnicy pozytywnie je ocenili.

Namacalnym rezultatem projektu jest wypracowana w partycypacyjny sposób koncepcja stworzenia centrum lokalnego. Mamy nadzieję, że miasto i dzielnica Praga-Północ zrealizują te założenia i przedstawiona na makiecie wizja możliwie szybko zmieni się w rzeczywistość.

Podsumowaniem naszej pracy na Placu jest raport dostępny tutaj.

Na terenie dzielnicy Wola m.st. Warszawy przeprowadzimy badanie skuteczności procedury Niebieskiej Karty, czyli instytucjonalnego narzędzia służącego do przeciwdziałania przemocy w rodzinie.

Badanie miało na celu ocenę skuteczności pomocy świadczonej w ramach tej procedury na Woli. Przyglądaliśmy się jej z różnych perspektyw – osób świadczących pomoc, jak z i niej korzystających. W jego efekcie powstały rekomendacje dotyczące tego, co można zmienić i poprawić.

W ramach projektu przeprowadzimy wywiady z osobami doświadczającymi przemocy, osobami stosującymi przemoc oraz przedstawicielami Zespołu Interdyscyplinarnego na Woli. Przeprowadzimy również analizę danych zastanych.

Efektem projektu jest raport z badania zawierający najważniejsze wnioski i rekomendacje.

Projekt „Niebieskie Karty. Badanie” finansowany był przez m.st. Warszawy.

W ramach projektu przeprowadziliśmy diagnozę potrzeb mieszkańców Ulrychowa, na które powinno odpowiedzieć nowo powstające miejsce aktywności lokalnej (MAL) przy ul. Olbrachta 9. Projekt realizowaliśmy wspólnie z Fundacją Chrześcijańską Nebo na zlecenie Urzędu Dzielnicy Wola m.st. Warszawy.

Wspólnie z mieszkańcami przygotowaliśmy rekomendacje na temat funkcji placówki oraz pomysłów na elementy jej oferty. Podczas projektu opracowaliśmy wstępną propozycję modelu funkcjonowania tamtejszego MAL-u oraz próbowaliśmy wyłonić osoby i grupy, które w przyszłości będą mogły go w sposób aktywny współtworzyć.

Równolegle do działań diagnostyczno-konsultacyjnych (punktów konsultacyjnych, ankiet, wywiadów, warsztatów) przeprowadziliśmy z mieszkańcami aktywności animacyjne, a także zaprosiliśmy ich do współtworzenia Ulrychowskiego mapownika społecznego.

Projekt „Jaki MAL na Ulrychowie” finansowany był przez m.st. Warszawy.